ul. Jerzego Zaruby 2, 02-796 Warszawa
ul. Jerzego Zaruby 2, 02-796 Warszawa
Siostry niepokalanki pracują w Warszawie od 1932 r. Początkowo dzierżawiły dom przy ul. Solariego 4 na Ochocie. Wkrótce, mimo trudnej sytuacji finansowej zgromadzenia, zebrawszy wszystkie posiadane środki, zakupiły działkę z domem na Mokotowie przy ulicy Kazimierzowskiej 59. Po zakończeniu niezbędnych prac adaptacyjnych już 9 września 1933 r. została otwarta kaplica i jednocześnie otwarto przedszkole szkołę podstawową z internatem i bursę dla studentek. Do wybuchu wojny siostry nauczały jawnie, w czasie okupacji – aż do powstania warszawskiego tajnie.
Przełożoną na Kazimierzowskiej przez niemal cały okres okupacji była siostra Wanda Garczyńska, dobry duch domu jego opoka. W okresie okupacji ten warszawski dom sióstr niepokalanek stanowił ostoję tajnego nauczania. Odbywały się tu nawet zakonspirowane wykłady uniwersyteckie. Siostry prowadziły także działalność charytatywną: rozdawały ubogim zupę, wysyłały paczki do Szpitala Ujazdowskiego. Na Kazimierzowskiej ukrywano także Żydów i udzielano im wszelkiej możliwej pomocy.
W czasie powstania warszawskiego pomocy szukali tu zarówno powstańcy jak i ludność cywilna. Siostry otworzyły nawet niewielki szpital polowy. Klasztor i szkoła zostały spalone przez Niemców w dniu 23 sierpnia 1944 r. Wkrótce po przejściu frontu siostry wróciły do miasta, podjęły pracę w mokotowskich szkołach, tułały się jednak od mieszkania do mieszkania. Opatrzność czuwała nad warszawskim dziełem sióstr. Willa przy ul. Idzikowskiego 25 została darowana na zgromadzeniu przez gen. Ludomira Rayskiego. Dom zapisany siostrom nosił imię jego bohaterskiej pasierbicy Ewy Matuszewskiej ps. “Mewa”. Była studentką medycyny, sanitariuszką w powstaniu Warszawskim, zginęła z rąk Niemców strzegąc rannych do końca.
W nowym domu w dniu 1 września 1945 r. otwarto przedszkole i bursę dla dziewcząt. Komunistyczne władze zamknęły bursę 26 sierpnia 1954 r., przedszkole działało do 23 czerwca 1962 r. Siostry utworzyły wówczas komplet przedszkolny działający w prywatnych mokotowskich mieszkaniach, w swej kaplicy katechizowały dzieci. Przedszkolanki wróciły na Idzikowskiego pod koniec lat siedemdziesiątych – nie była to jednak działalność legalna.
Dopiero w 1990 r. siostry otrzymały oficjalne pozwolenie na prowadzenie placówki. Wynajęto wtedy drugą część domu. Wówczas 4 września 1990 r. otwarto tutaj Prywatną Szkołę Podstawową im. bł. Matki Marceliny Darowskiej.
Początkowo działały tylko klasy I-III, od 1999 r. pełna szkoła podstawowa. W domu Ewy Matuszewskiej zrobiło się ciasno… W ogrodzie stały dwa kontenery, a powołana w 1998 r. Fundacja Edukacyjna Sióstr Niepokalanek stworzyła już projekt budowy “szkoły naszych marzeń”. Inicjatywa otrzymała błogosławieństwo Papieża Jana Pawła II, który poświęcił kamień węgielny podczas wizyty w ojczyźnie w 1999 r. W zamian za utraconą bezpowrotnie działkę przy ulicy Kazimierzowskiej uzyskano teren na Kabatach.
W maju 2000 r . puste jeszcze pole poświęcił ks. bp Tadeusz Pikus, a już 12 grudnia prymas Polski kard. Józef Glemp uroczyście wmurował akt erekcyjny w fundamentach budowanej szkoły.
10 miesięcy później – 12 października 2001 r. kardynał J.Glemp uroczyście poświęcił nowe budynki szkolne i przedszkolne. Działka przy ul. Zaruby 2, z widokiem na Las Kabacki, zaczęła rozbrzmiewać śmiechem dzieci.
To tutaj przyszło siostrom niepokalankom kontynuować trudne dzieło nie tylko kształcenia ale i wychowania.
Najnowsze informacje z życia szkoły, aktualności, nasze osiągnięcia, dyplomy, wyniki szachowe oraz wpisy z kroniki
