W sobotę 13 kwietnia 2024 roku rodzice i uczniowie klas trzecich zgromadzili się w kaplicy szkolnej, by wspólnie przeżyć Dzień Skupienia przed Pierwszą Komunią Świętą.
Spotkanie rozpoczęło się wspólną modlitwą i radosną pieśnią "Oto jest dzień...", a następnie dzieci wraz ze swoimi wychowawczyniami udały się do klas na warsztaty. W klasach wysłuchały opowieści „Tajemnica Huncwota”, w której poznały losy zaniedbanego chłopca. Włodek, przezywany Huncwotem, postanowił wynagrodzić Najświętszemu Sercu Pana Jezusa i przyjąć z pokorą na siebie wszelkie cierpienia, aby wyjąć 14 cierni z Najświętszego Serca.
Dzieci były poruszone historią życia, przemianą i wielkim poświęceniem Huncwota.
Przygotowały serduszka z napisem „Jezu, pomóż mi zmienić moje serce”, które na plakacie przykleiły, otaczając Najświętszy Sakrament. Plakaty zostały złożone jako Dar na wspólnej Mszy świętej kończącej dzień skupienia.
Zapytaliśmy rodziców o refleksje po Dniu Skupienia i takie otrzymaliśmy słowa:
„Gdy dzieci wyszły, wysłuchaliśmy konferencji poprowadzonej przez Ojca dr. hab. Waldemara Linke CR, który podkreślił jak ważne jest Zmartwychwstanie Chrystusa w naszej wierze, czym jest wiara i jak ważny jest nasz rozwój duchowy.
Po niej nastąpił czas adoracji Najświętszego Sakramentu. Każdy przeżył ten czas osobiście, najpierw dzieci z pięknym śpiewem, później dorośli w ciszy i skupieniu wpatrując się w Hostię.
Po wspólnym posiłku, kiedy dzieci udały się na rekreację, uczestniczyliśmy w drugiej konferencji. Tym razem Ojciec Waldemar poruszył temat relacji w rodzinie, w której niezwykle ważna jest obecność Jezusa. Wskazówki Kapłana, czym jest prawdziwa odwaga, na długo pozostaną w naszej pamięci.
Dzień Skupienia zakończyliśmy uroczystą Mszą Świętą, w czasie której miało miejsce Odnowienie Przyrzeczeń Chrzcielnych. W Godzinie Miłosierdzia odmówiliśmy Koronkę do Miłosierdzia Bożego.
To był pięknie przeżyty dzień, dający nam - rodzicom możliwość przygotowania się duchowo do przyjęcia przez dzieci Pierwszej Komunii Świętej. Dziękujemy :)”.
Kolejna refleksja, którą otrzymaliśmy od jednego z rodziców:
„Przygotowanie dziecka do Pierwszej Komunii Świętej jest – a przynajmniej powinno być – prymarnym zadaniem rodziców. W polskiej codzienności obowiązek ten jednak zwykle spada na szkolną katechezę, z różnym skutkiem. W naszej szkole, jak można wierzyć, jest inaczej; zdecydowana większość rodziców traktuje swoje zadanie z najwyższą powagą. Szczęściem jednak, gdyby nawet tak nie było, to znaczy: gdyby ktoś uległ nieszczęśliwej modzie „spychania” odpowiedzialności za swoje potomstwo na innych – nie byłby to błąd nienaprawialny, bo dzięki godnemu szczerego podziwu zaangażowaniu siostry Marii Pii praca katechetyczna jest prowadzona naprawdę znakomicie. Do podstawówki wysyła się dzieci co do zasady celem zdobycia ogólnej edukacji; a jednak rodzic trzecioklasisty się uczącego się u Sióstr Niepokalanek ma wrażenie, że w tym czasie najważniejsze jest coś innego: spotkanie z Chrystusem Eucharystycznym. Słusznie; bo co może być istotniejsze w życiu małego chrześcijanina niż pierwsze przyjęcie Ciała naszego Zbawiciela?
Powaga, jaką nasza szkoła wiąże z przygotowaniem dzieci do Pierwszej Komunii Świętej wyraża się między innymi w organizacji Dnia Skupienia dla dzieci oraz ich rodziców. Miałem szczęście uczestniczyć w nim już po raz drugi. Tak samo jak i poprzednim razem, z dużym pożytkiem. Refleksje zaproszonego kapłana – w tym roku był nim ceniony biblista, ojciec Waldemar Linke – połączone zostały z adoracją Najświętszego Sakramentu i Mszą świętą. Ojciec profesor podzielił się z zebranymi rodzicami szeregiem myśli osnutych wokół świętej tajemnicy Eucharystii; z nich, jak można sądzić, jedną z ważniejszych było właśnie to, od czego tę relację zacząłem: przypomnienie, że nawet najlepsza katolicka szkoła nigdy nie zastąpi w dziele religijnego ukształtowania dziecka rodziców, których do tego zadania skierował sam dobry Bóg. Mam nieskrywaną nadzieję, że ta nauka pozostanie ze wszystkimi słuchaczami Dni Skupienia na długo, sprawiając, że jako rodzice będziemy stale towarzyszyć dzieciom we wzrastaniu we wierze również później, kiedy opiekuńcza troska siostry Marii Pii skierowana zostanie na kolejne pokolenia dzieci.
Z wdzięcznością za dany nam na adoracji czas ciszy, pobożną Eucharystię, pracę katechetyczną Czcigodnych Sióstr i całego zespołu szkolnego oraz za mądrość refleksji o. prof. Waldemara Linke,
Rodzic.”
